Toegang tot het woongebouw
Woongebouwen zijn fysiek verbonden met hun omgeving, (stedelijk, gemeentelijk of op het platteland). Het zijn gebouwen die openstaan voor een gemengd publiek. Zowel bewoners, die er hun eigen stekje hebben als occasionele bezoekers maken er gebruik van.
De toegang is de plaats waar de overgang wordt gemaakt tussen buiten- en binnenruimte, de plaats waar van een publiek naar een meer privaat karakter wordt overgegaan. Waar deze zich op het terrein bevindt, hoe hij georganiseerd is of eruit ziet, het is steeds de plaats waar iedereen, meestal door toedoen van een manuele handeling, het gebouw werkelijk kan betreden.
Toegang als orientatiepunt
De toegang tot een gebouw vormt een belangrijk oriëntatiepunt voor elke gebruiker, zowel voor bewoners als voor bezoekers. De toegang tot een woongebouw dient duidelijk zichtbaar en leesbaar te zijn vanaf de straatzijde. Het betekent dat hij opgemerkt moet kunnen worden bij het passeren met de wagen of te voet.Zichtlijnen vanuit de omgeving naar het gebouw en de algemene vormgeving van de betreffende buurt zijn belangrijke aspecten die vanaf de ontwerpfase een positie moeten innemen. Zij kunnen de plaats van de toegang zowel positief als negatief beïnvloeden. Heel wat terreinen zullen op een vrij natuurlijke wijze hun oriëntatie t.o.v. de straatzijde hebben.
Laat het terrein en zijn omgeving niet toe de toegang zichtbaar vanaf de straatzijde te organiseren, zorg dan voor een goede geleiding naar het gebouw op het terrein, zodat de af te leggen weg naar de toegang gemakkelijk terug te vinden is. Om dit te bereiken is vooral de leesbaarheid van een gebouw, zelfs van buitenaf, zeer belangrijk. In praktijk zou dit bijvoorbeeld kunnen betekenen dat aan een toegang, gelegen aan een binnengevel, vormelijk tot aan de straatzijde een accentelement toegevoegd wordt.
Toegang als plek: gebruiksruimte
Naast de oriëntatie en de leesbaarheid van de toegang is de manier waarop we het gebouw binnengaan een volgend belangrijk punt. Is er een manueel te bedienen deur voorzien, dit wil zeggen dat de deur met fysieke kracht moet opengedaan worden, dan zijn er enkele belangrijke aandachtspunten om bezoekers en bewoners op een comfortabele manier het gebouw te laten betreden.
Een vrije, vlakke zone voor de toegangsdeur zorgt ervoor dat iedereen op een comfortabele manier de deur kan openen en het gebouw kan binnen- of buitengaan. Op die manier is er ruimte aanwezig voor het openzwaaiend deurblad, het neerzetten van spullen of boodschappentassen, het even opzijschuiven van buggy’s om de deur vlot te kunnen openen, ….
Voor personen met een beperking is deze zone de ruimte die nodig is om bijvoorbeeld met een rolstoel te kunnen manoeuvreren om een deur te openen. De vrije ruimte zorgt er tevens voor dat ongelukken en botsen vermeden worden als gevolg van dubbel verkeer. Op het moment dat meerdere personen binnen- en/of buiten willen gaan, is deze vrije ruimte nodig om even achteruit te kunnen stappen of om de ander te laten passeren indien nodig.
Algemeen kunnen we stellen dat elke deur voldoende gebruiksruimte vraagt. Deze gebruiksruimte is niet enkel noodzakelijk voor en achter de deur, maar ook ter hoogte van de deurdoorgang. De vrije doorgangsruimte van de toegangsdeur (zowel breedte als hoogte) bepaalt de mate waarin de bezoeker of bewoner op een comfortabele wijze de deur kan kruisen. Het zal bepalend zijn voor de manier waarop de deur gekruist wordt, spullen meegedragen worden, kinderen aan de hand lopen of hulpmiddelen gebruikt worden, … het een knelpunt zal vormen. Wanneer een deur te weinig doorgangsruimte heeft kan dit betekenen dat wij ons fysiek moeten aanpassen. Hebben we veel spullen mee en kunnen deze niet recht door de deur, dan zullen we ons schuin of zijdelings moeten opstellen. Grote personen zullen zich moeten bukken indien er niet voldoende hoogte is. Dit betekent voor de gebruiker, de mens, fysiek een moeilijk uit te voeren handeling. Omwille van de fysieke verschillen van bewoners en bezoekers van woongebouwen, moet steeds vooropgesteld worden dat iedereen op een vlotte wijze, zonder fysiek beperkt te worden, het gebouw kan betreden.
Toegang als plek: drempels en obstakels
Drempels aan de toegangsdeur vormen altijd een obstakel. Organiseer deze daarom op een goede manier. Plaats de te nemen drempel vóór de vrije gebruiksruimte en buiten de zone van het opendraaiend deurblad. Kan dit niet, organiseer de drempel dan enkel t.h.v. het deurgeheel, zodat voor en achter de deur een vlakke ruimte ter beschikking is. Zorg ervoor dat de drempel beperkt is in hoogte (max. 2cm) en dat deze een schuin profiel heeft. Binnen het dagelijks gebruik van het woongebouw betekent dit voor elke persoon, en niet alleen voor personen met een handicap, een verminderd struikelgevaar en een hoger gebruikscomfort.Een inpandige toegang of een luifel biedt het voordeel dat enerzijds de plaats van de drempel kan verlegd worden, anderzijds dat de bewoner of bezoeker niet in regen en wind buiten staat om de deur te openen of aan te bellen. Goed georganiseerd kan dit ook een oplossing bieden om de toegang drempelloos uit te werken. Door de luifel of de inpandige toegang, zal regeninslag beperkt worden en de kritieke zone i.f.v. de afwatering verlegd worden.
Verwante thema's
De toegang van een gebouw moet aansluiten op een voldoende bereikbaar toegangspad (Wooneenheid, Extern, Circuleren en parkeren), alsook op een goed georganiseerde inkomhal of sas (Wooneenheid, Intern, Inkomhal, sassen). Zijn aan de toegang bellen en brievenbussen (Wooneenheid, Extern, Toebehoren van het woongebouw) aanwezig, dan is ook de bereikbaarheid van deze elementen een belangrijk op te nemen element.
Terug
