Circuleren en parkeren
Algemeen
De private buitenruimte (zowel de voortuinzone, de oprit als de tuinzone) is een semipublieke overgangszone tussen de woonomgeving en de private binnenruimte. Deze zone staat open voor zowel eigen gebruik als voor ontvangst van bezoekers. Vrienden en familie komen op bezoek, kinderen hebben er ruimte om te spelen, de postbode kan er zijn weg vinden, je kan de auto wassen op de oprit, personen met kruk of rolstoel kunnen er gebruik van maken,… Kortom: deze ruimte dient aan heel wat criteria te voldoen. Zij wordt dagelijks door veel verschillende personen doorkruist, zowel te voet, met de fiets als met de wagen om de private woning te kunnen bereiken.
Mogelijkheden en kwaliteiten van aanpasbaarheid en flexibiliteit van de interne wooneenheid worden reeds vastgelegd door de (mogelijke) terreinorganisatie, daar het bereikbaar maken van de wooneenheid een eerste stap is binnen het verblijven / wonen.
Het organiseren van het terrein (inplanting gebouw, toegangswegen, parkeren,…) met het oog op mogelijke aanpasbaarheid (multifunctioneel gebruik, aanpassingen in toekomstperspectief,…) is bijgevolg heel belangrijk.
© Toegankelijkheidsbureau vzw
Voorwaarden naar typologie
Het doel van een goede terreinorganisatie is de wooneenheid gemakkelijk en eenvoudig te kunnen bereiken en is daarom van prioritair belang. Al naargelang de typologie (ingesloten rijwoning, half open bebouwing, villa,…) is er nood aan verschillende oplossingen. Ook de overgang tussen publieke en private ruimte zal groter of kleiner zijn naargelang de typologie en de aandacht voor de toegangsweg tot de wooneenheid zal in meer of mindere mate belangrijk zijn bij de organisatie van het terrein.
De beschikbare overgangszone (van de straat tot aan de toegang) is bepalend voor de mogelijke uitwerking van loop- en rijroutes. Vooral voor kleinere percelen zal het een belangrijk aandachtspunt zijn om extra ruimte te voorzien om in de toekomst oplossingen te bieden aan wijzigende omstandigheden.
Circuleren en parkeren
Circuleren en parkeren zijn de eerste acties die we uitvoeren als we een wooneenheid benaderen.Toekomen met de wagen, parkeren, uitstappen en de woning binnengaan zijn slechts enkele van de vele handelingen die we dagelijks uitvoeren.
Goed georganiseerde circulatieroutes zullen bewoners en bezoekers sneller en veiliger naar hun doel brengen: de toegang, de tuin, van garage naar achterdeur,…
Ook de aansluiting van het openbaar op privaat domein vormt een belangrijk element. Niveauverschillen worden hierbij best zoveel als mogelijk vermeden.
Toegangswegen
Toegangswegen moeten ruimte bieden om de handeling te kunnen uitvoeren waarvoor zij bestemd zijn: zich verplaatsen. Hoewel aan looproutes (voor menselijke handelingen) heel andere eisen gesteld worden dan aan rijroutes (voor gemotoriseerde handelingen), zijn het juist de looproutes waar we in praktijk de meeste knelpunten en obstakels vaststellen. Voor beiden geldt echter dat onregelmatigheden in de oppervlakte, vele richtingsveranderingen, versmallingen, niveauverschillen en slecht gedimensioneerde zones obstakels vormen en dus struikelpunten zijn bij gebruik.
Bij fysieke beperkingen (nu en in de toekomst) is het voorzien van voldoende ruimte voor het bieden van oplossingen een absolute must. Het overbruggen van niveauverschillen verdient in dit geval extra aandacht.Een hellingpercentage van 4 à 5 procent is voor iedereen vlot beloop- of berijdbaar.
Terug
