Aanpasbaarheid en flexibiliteit zijn basisvoorwaarden met het oog op een functionele opdeelbaarheid van een ruimte of van een hele wooneenheid. In de praktijk betekent het dat bepaalde zones van het gebouw voor korte of lange(re) termijn kunnen afgesloten of opgesplitst worden. Het laat toe de beschikbare ruimte ook op economisch vlak flexibel in te zetten (bestemd voor verhuur, verkoop, …). Het geeft bewoners dus de mogelijkheid de woning op termijn op te delen en zo bijvoorbeeld het economisch verlies van het kleiner wordende gezin met het oog op de aanwezige (te ruime) woonoppervlakte op te vangen.
Dit principe vraagt vanaf de conceptfase aandacht voor de toegangswegen, de (eventuele) verticale circulatie, de interne looproutes, de situering van de verschillende ruimten en technische aansluitingen.
Door vanaf de conceptfase de circulatie en afsluitbaarheid van bepaalde zones optimaal te organiseren, kan men later zonder hoge kost twee afzonderlijk bereikbare en bruikbare wooneenheden bekomen. Ruimten die bij elkaar horen, kunnen volledig privaat afgesloten worden. Een leefruimte, keuken, bergruimte, slaapkamer en sanitair (badkamer en toilet) zijn de minimale functies die per zone moeten aangeboden worden. De organisatie van de verticale circulatie ten aanzien van de buitenschil van de wooneenheid is eveneens bepalend voor de mogelijkheden (Wooneenheid, Intern, Inkomhal).
Op termijn wordt flexibiliteit gevraagd van de interne ruimten. Grotere vrije overspanningen laten toe de interne opdeling met flexibelere wandsystemen in te vullen omdat er daar geen draagkracht meer nodig is. Bij een eventuele opdeling de wooneenheid of herindeling van de ruimten moet minder structureel ingegrepen worden. Casco-principes kunnen sneller toegepast worden. De kostprijs van materialen en werktijden liggen over het algemeen lager.
Technieken zijn een tweede belangrijk aandachtspunt in het kader van de opdeelbaarheid van een ruimte of wooneenheid. Van bij de ontwerpfase kunnen al een aantal technische aansluitpunten vooropgesteld worden om praktische problemen te voorkomen. Aansluiten op een technische koker kan voordelig zijn voor het aansluiten van de keuken en van de sanitaire ruimten. Net zoals bij groepswoningbouw kan gekozen worden voor de concentratie van keuken en badkamer. Hiervoor wordt van in de conceptfase een goed uitgedachte organisatie gevraagd. In de groepswoningbouw is men al meer vertrouwd met het gebruik van technische kokers, waarop de sanitaire ruimten, technieken en keukens worden aangesloten.
Stedenbouwkundig vormt de opdeelbaarheid van woningen vaak nog een knelpunt. De bal ligt meestal in handen van de gemeente (stedenbouw). Het is steeds aan te raden om de mogelijkheden goed te onderzoeken.