Door het voorzien van een vrijetijdsruimte wordt de wooneenheid (in)direct aanpasbaar. We kunnen deze ruimte het best omschrijven als ‘multifunctioneel inzetbaar’. Ze kan een oplossing bieden voor allerlei situaties. Wat vandaag een logeerkamer is of een slaapkamer is voor een kind in een tijdelijke zorgsituatie, kan morgen (opnieuw) hobbykamer zijn, de werkkamer voor thuiswerk, een extra bergruimte, een speelruimte,…
De voorwaarde is dat de vrijetijdsruimte vanaf de start moet voldoen aan enkele minimale eisen van inrichtbaarheid en gebruik. Omdat slapen één van de functies die de grootste oppervlakte innemen, kunnen we stellen dat de structurele randvoorwaarden voor de inrichtbaarheid van vrijetijdsruimten (flexibele ruimten) moeten voldoen aan de eisen die vooropgesteld worden voor een slaapruimte.
Flexibiliteit en aanpasbaarheid uiten zich o.a. in de mogelijkheid om ruimten samen te voegen. Ruimten op het gelijkvloers zijn een pluspunt voor de bereikbaarheid en bruikbaarheid op lange termijn. Een vrijetijdsruimte gelegen naast een leefruimte of slaapkamer biedt praktisch heel wat mogelijkheden met het oog op de nood aan extra ruimte (uitbreiding/wijziging van de functie). Een rechtstreekse verbinding tussen leef- en slaapruimte kan voor zwaar zorgbehoevenden betekenen dat zij nog deel kunnen uitmaken van het alledaagse verloop van het gezin. In dit geval is de relatie van de ‘slaapruimte’ met de sanitaire ruimte ook een belangrijk aspect.